مقدمه: قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان، برگرفته از تصریحات آیات قرآن کریم و روایات معتبر شیعه از اهل بیت طاهرین (علیهم‌السلام) است. این روایات، از منابع معتبر حدیث شیعه، برگرفته شده است. یکی از این منابع، عبارت است از:
قرب الإسناد
این کتاب، نوشته‌ی ابو العباس، عبد الله بن جعفر حِمیری از یاران امام حسن عسکری (علیه‌السلام) و از روات بزرگ شیعه در نیمه‌ی دوم قرن سوم هجری است. این کتاب، مجموعه روایاتی است که به معصوم (علیه‌السلام) نسبت داده شده و به دلیل واسطه‌ی کم و راویان معدودی که میان امام (علیه‌السلام) و مؤلف کتاب، واسطه شدهاند آن را «قُرب الإسناد» نامیدهاند. این کتاب در نزد قدمای فقهای شیعه بسیار ارزشمند و گرانقدر به شمار میآمده لذا از شهرهای دور برای شنیدن و یا دیدن آن بار سفر میبستند و رنج سفر را بر خود هموار میکردند و چشمانشان با دیدن این کتاب روشن میگشت و به همین جهت این کتاب را به عنوان کتابی مستقل به رشته‌ی تحریر در میآوردند. این کتاب از اصول چهارصدگانه‌ی اولیه‌ی شیعه به شمار میآید و از زمان نگارش تا حال، در طول بیش از هزار سال، پیوسته مورد توجه علما و بزرگان شیعه واقع شده و روایاتش در مجموعههای بزرگ روایی نقل شده است که از جمله‌ی آن‌هاست: کتاب کافی شیخ کلینی، کتاب من لا یحضره الفقیه و خصال شیخ صدوق، تهذیب شیخ طوسی، بحار الانوار علامه مجلسی، وسائل الشیعه شیخ حر عاملی، و مستدرک الوسائل محدث نوری. قرب الإسناد شامل ۱۴۰۴ حدیث میباشد که از امام جعفر صادق و امام موسی کاظم و امام رضا (علیهم‌السلام) روایت شده است. این کتاب شامل احادیث فراوانی از دیگر استادان منهاج فردوسیان (علیهم‌السلام) نیز بوده که متأسفانه به دست ما نرسیده است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید